من خودم میدونم ب کمک و روانشناس احتیاج دارم... همینکارو میکنم... من اهل خدافظی نیسم, بخوام برم از ی وبلاگ دیگ ننویسم نمیگم فقط بیخیالش میشم... اما ب شما وابسته شدم, ب متناتون بیشتر... دیگ اینجا نمینویسم ۱۵۱ امین پستمه... این چن ماه ک اینجا نوشتم ماهای سختی بود... مرسی ک خوندین... بی توقع... بدون انتظار پست شاخ یا چی... فقط منتظرم این چن روز تموم شه تا برم پیش روانشناس... برام دعا کنین روزای خوب بیاد سراغم... برام دعا کنین بزرگ شم, زود دل نبندم ب همه... زرنگ شم... حسود نباشم, احمق نباشم... واقعا دوستون دارم, وافعا... حتی اونایی ک خیلی کم باهم حرف زدیم و حتی اونایی ک اصن خرف نزدیم و فقط متنای همو خوندیم:) بای بای:)