42. زبون نفهم
سه شنبه, ۱۵ فروردين ۱۳۹۶، ۰۱:۰۹ ب.ظ
اونقدر احتیاج دارم مغزمو بذارم وسط جاده، هی کامیونا بیان از روش رد شدن... قشنگ له شدنشو، پخش شدنشو ببینم، یکم خالی شم...
خیلی خسم.. خیلی..
خیلی غمگینم.. خیلی..
منوی بلاگ
طبقه بندی موضوعی
-
تنهایی
(۶) -
امیررضا
(۳) -
اندرونیات
(۱۴) -
کتاب هایی که خواندهام
(۲) -
من اینطور فکر میکنم:)
(۵) -
حال خوب:)
(۴) -
عکاسی
(۳) -
فیلم ها
(۳) -
درگیری های داستان واری
(۳) -
شعر و احساس
(۶)-
سایه
(۲) -
شهریار
(۱) -
فاطمه اختصاری
(۳)
-
-
خاطره
(۳) -
تجربیاتم:)
(۲)
بایگانی
- تیر ۱۳۹۶ (۱۶)
- خرداد ۱۳۹۶ (۲۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۲۴)
- فروردين ۱۳۹۶ (۳۲)
- اسفند ۱۳۹۵ (۹)
۱۵ فروردين ۹۶ ، ۱۶:۵۱
پیمان محسنی کیاسری
پیمان محسنی کیاسری
سخت نگیر!
پاسخ:
باشه :(
باشه :(
دیگ تعداد ادمایی ک دارن اینو بم میگن از حسابم دررف:)
۱۵ فروردين ۹۶ ، ۲۱:۱۶
نرگس سبز
نرگس سبز
یه اتوبانی داشتیم جلو مدرسمون
تصویرش اومد تو ذهنم
پاسخ:
رسما ادرسم دادی دیگ:)
رسما ادرسم دادی دیگ:)