دریا در دستشویی

چقدر همه چیز انگار تنگ میشود، حجم اتاق، قلبم، گلو...

ب سقف دستشویی نگاه میکنم... کاشی ها ابیند و خط‌هایی شبیه موج دارند، سقف دستشویی جای لک‌لک اب بود، درست مثل حباب های دریا... تصویرم در این دریای خیالی چقدر محزونش کرده بود... عین یک ماهی ک میان وسعت اقیانوس گم شده باشد و نمیداند سرانجام از خورده شدن توسط کوسه خواهد مرد یا چیز وحشتناک‌تری انتظارش را میکشد... گوشی را میاورم تا از تصویرم در دریای سقف دستشویی عکس بگیرم، خنده‌ام میگیرد، کدام بدبختی از تصویرش روی سقف دستشویی عکس میگیرد! اصلا کدام دیوانه درموردش مینویسد...

از همه این ها بگذریم کدام بدبختی در کاشی های موج‌دار دستشویی و لک‌لک های اب، دریا را میبیند؟!

این روزها من دیوانه‌تر از همیشه خودم را مرور میکنم!