یکجور عجیب

یک راه برای فراموش کردن وجود دارد و نکته جالبش اینست ک اصلا نباید بخواهید فراموشش کنید... سعی کنید از ان چیزی ک ازارتان میدهد خوشتان بیاید، چند نکته مثبت دران پیدا کنید و بهشان فکر کنید، مدام! ادم ها چیزهایی ک را ک نسبتا دوس دارند خیلی خیلی راحتتر فراموش میکنند تا چیزهایی ک از ان متنفرند. 

از خودم متنفرم، من ب قله فکر میکردم اما سرم را گرم ادمهایی ک فکرشان ب قله ک هیچ ب سنگریزه‌های دامنه هم قد نمیداد کردم. هرچه جلوتر میروم بیشتر درک میکنم تاثیر ادم‌های اطرافمان‌ بی‌اندازه مهم است.. بی‌اندازه.. چقدر اشتباه میکنم، چقدر زباد...

دارم خفه میشوم، خفه شدن نه از اندوه، نه از حجم فکرهای مزخرف، دارم زیر کارهای نکرده خفه میشوم، زیر احساس گناه...

میخواهید ادمها را بشناسید؟! انتخابات! هرچیزی ک لازم باشد بدانید را برایتان از ادمها بازگو خواهد کرد...

یکجوریم، یکجور نگران‌کننده، یکجور جدید... یکجور ک نمیدانم دوستش داشته باشم یا باید از ان بترسم..

پ‌ن: میشود برایم دعا کنید؟! یکجور ک انگار بیمار سرطانی دم مرگ باشم برایم دعا کنید