تشخیص جهت
یکی تو زیر پست اینستاش خواسته بود ی توصیفی از عشق داشته باشه و اونو اینجوری نوشته بود ک وقتی هواپیما بالای دریا داره پرواز میکنه انعکاس تصویر اسمون تو دریا باعث میشه خلبان نتونه اسمونو از دریا تشخیص بده و تنها راه ادامه ابزارای مسیریابین و اگ احیانا خراب شده باشن ممکنه خلبان ب سمت دریا بره و سقوط کنه درحالیک فک میکرده داره اوج میگیره یا انقد نتونه مسیرو تشخیص بده ک سوختش تموم شه و بازم سقوط! نویسنده گف ادم وقتی عاشقه عقلش ک همون ابزار مسیریابیه از کار میافته، توصیف قشنگی بود نه؟!
حالا من با خوندن این پست یاد ی چیز خیلی مسخره افتادم و اونم اینه ک وقتی میخوابم، اون اولاش ک ادم نه خوابه نه بیدار ینی کمکم داره خاموش میشه، ذهن بیمارم ازم میپرسه: هی مریم(شما همون طرار بخونید) الان کودوم طرفی خوابیدی؟!
و من همونجور ک نیمه خوابم و چشام بسته هی فک میکنم ک کودوم طرفی خوابیدم؟! روبه کمد یا رو ب میزم؟! و جالب اینجاست ک هیشوخ تاحالا جوابشو پیدا نکردم! تازه اگ رو تختم نباشم ک قضیه بدترم میشه چون من تو حالت نیمه خاموش باید فک کنم در راستای محور ایکسم یا محور y! اینه ک چشامو باز میکنم و هوشیار میشم و مغزم جوابشو میگیره و ساکت میشه و من درحالیک ب مغزم فوش ناموسی میدم(من فوش بد خارجی بلدم:)) دوباره سعی میکنم بخوابم...
جالب اینه ک من اینو واسه نویسنده پست کامنت دادم البته ن ب این فصیحی
شمام همچین تجربهای داشتین یا من خودمو متقاعد کنم ک روانیم؟!
پن: دعام کنین دعام کنین دعام کنین!